Chmury

Kiedy jadłam jeszcze mambę
I skakałam na skakance,
Byłam pewna, że po chmurach
Można skakać jak po piance.

Chciałam wtedy jechać w góry,
Żeby zmierzyć się z Tatrami
I z Giewontu przejść na chmurę -
Leżeć i machać nogami.

To nie koniec moich wizji.
Pomyślałam sobie tak:
Chmura jest jak z cukru wata,
Więc na pewno ma też smak.

Wiecie kiedy się przelała
w życiu mym goryczy czara?
Kiedy w szkole powiedzieli,
Że chmury to tylko para.