O Włochach

Trudno nie kojarzyć haseł:
"Pizza", "pasta", "cappuccino"
I nie wiedzieć jak smakuje
Tradycyjne włoskie wino.

Będąc jednak raz w Toskanii
I poznawszy trochę życia,
Chciałabym opisać w skrócie
Słynny włoski sposób bycia.

Najpierw może ruch drogowy,
Który wprawia w osłupienie -
Jeśli chcesz korzystać z auta,
Możesz bać się o swe mienie.

Włoch, choć ma aż cztery pasy,
Jeździ sobie którym chce -
Czy wie, że blokuje drogę?
Może tak, a może nie.

Autostrady jak spaghetti -
Pokręcone jak makaron.
Gdy tak zerkasz w nawigację,
Widzisz nieustanny slalom.

Teraz o kierunkowskazach:
Te po prostu nie istnieją!
Musisz zgadnąć dokąd jedzie
Ten, co czai się za knieją.

Rzec też trzeba, że wśród Włochów
Punktualność ma złą sławę -
Jasne jest, że najpierw trzeba
Dopić swoją pyszną kawę...

Muszę jednak być uczciwa
I obwieścić tuż przy końcu,
Że przepiękne mają gaje
I wzgórza skąpane w słońcu.

Pociąg ze złotem

Za górami, za lasami,
W mieście, co się Wałbrzych zowie,
Dwóch znalazców ogłosiło,
Że swój sekret nam opowie.

Ponoć mają dla narodu
bardzo cenne informacje -
Mówią, że pociąg ze złotem
Odnaleźli w te wakacje.

W pierwszej chwili każdy myślał,
Że to tylko jakieś baśnie,
Ale czy jest niemożliwym,
By się znalazł pociąg? Właśnie!

Wtem się szum jakby nasilił,
Zwerbowano specjalistów,
By zbadali wiarygodność
Słanych przez "znalazców" listów.

Wciąż nie wiemy co z pociągiem.
Czy historia jest prawdziwa?
Jeśli tak, to gdzie dokładnie
Pociąg ten teraz przebywa?

Jeśli pojazd jest pancerny,
Może być on pełen złota!
Nie ma co się przeto dziwić,
Że wciąż rośnie nań ochota.

Ach, ciekawość mnie tak zżera,
Że aż swe zaciskam zęby.
Jedno dzisiaj wiem na pewno:
Wiersz pisany był dla Ziemby

1 września

Tak więc mamy 1 września.
Dzieci poszły na apele
I choć szczerze im współczuję,
Pozytywów znajdę wiele:

Każdy uczeń mnie wyśmieje,
Ale ja mam swoje racje,
Toż to właśnie po sezonie
Jeżdżę na tańsze wakacje.

Podczas lata się martwiłam
Jak tam tramwaj mój się miewa...
No cóż, szkoła się zaczyna -
Dwójka jeździ tak jak trzeba.

I na koniec tego wiersza
Może jeszcze ze dwa słowa:
Znowu może brzmieć w oddali
Telewizja śniadaniowa.